Κ Α Λ Η Ε Υ Λ Ο Γ Η Μ Ε Ν Η
Δ Η Μ Ι Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Η Χ Ρ Ο Ν Ι Α
Ευχές και όνειρα συνοδεύουν την καινούργια χρονιά! Ελπίδες και προσδοκίες για το μέλλον! Με αισιοδοξία και καλή διάθεση μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και να ξεπεράσουμε τα προβλήματα. Με σταθερή απόφαση και επιθυμία ας αγωνιστούμε στη μελέτη των μαθημάτων, ας ασκηθούμε στην απόκτηση της γνώσης. Η καινούργια χρονιά μας δίνει την ευκαιρία να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας και να τα πραγματοποιήσουμε. Ας το προσπαθήσουμε.!
Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α
Γιορτή ύψιστη της χριστιανοσύνης γεμάτη βαθύ πνευματικό νόημα. Καλούμαστε όλοι να αναλογιστούμε το μήνυμα της αγάπης και της ειρήνης που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς ακτινοβολεί η φάτνη της Βηθλεέμ. Καλούμαστε να σκύψουμε με αγάπη και συμπόνια στο διπλανό μας που πάσχει και υποφέρει. Καλούμαστε να σταλάξουμε στις πονεμένες και θλιμμένες καρδιές ελπίδα και θάρρος.
Δομήνικος Θεοτοκόπουλος Η γέννηση του Ιησού
1ο Γυμνάσιο Χολαργού Σχολ. έτος 2012-2013
Δ Η Μ Ι Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Η Χ Ρ Ο Ν Ι Α
Ευχές και όνειρα συνοδεύουν την καινούργια χρονιά! Ελπίδες και προσδοκίες για το μέλλον! Με αισιοδοξία και καλή διάθεση μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και να ξεπεράσουμε τα προβλήματα. Με σταθερή απόφαση και επιθυμία ας αγωνιστούμε στη μελέτη των μαθημάτων, ας ασκηθούμε στην απόκτηση της γνώσης. Η καινούργια χρονιά μας δίνει την ευκαιρία να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας και να τα πραγματοποιήσουμε. Ας το προσπαθήσουμε.!
Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α
Γιορτή ύψιστη της χριστιανοσύνης γεμάτη βαθύ πνευματικό νόημα. Καλούμαστε όλοι να αναλογιστούμε το μήνυμα της αγάπης και της ειρήνης που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς ακτινοβολεί η φάτνη της Βηθλεέμ. Καλούμαστε να σκύψουμε με αγάπη και συμπόνια στο διπλανό μας που πάσχει και υποφέρει. Καλούμαστε να σταλάξουμε στις πονεμένες και θλιμμένες καρδιές ελπίδα και θάρρος.
1ο Γυμνάσιο Χολαργού Σχολ. έτος 2012-2013
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑ
ΣΤΟ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΒΡΕΤΤΑΚΟ
100 Χρόνια από τη γέννησή του
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ø «Πικραμένος
αναχωρητής», Μελοποιημένο ποίημα
Ø Πρόλογος ( Χρυσικός Επαμεινώνδας-Β5)
Ø Ο άνθρωπος, ο κόσμος και η
ποίηση(Τσέλιου Βαλίνα-Β5)
Ø «Τα πεσμένα
στάχια», Μελοποιημένο ποίημα
Ø Βιογραφικά στοιχεία ( Τσακανίκας Σπύρος, Τσέλιου Βαλίνα)
Ø «Μεταρσίωση»,
Μελοποιημένο ποίημα
Ø Ο αγρός των λέξεων( Στεφανάτου Στεφανία-Β4)
Ø Εργογραφικά στοιχεία (Τσακογιάννης Κωνσταντίνος, Σφακιώτη
Μαρίνα)
Ø «Σου στήνω
μια καλύβα», Μελοποιημένο ποίημα
Ø Κατάλογος έργων (Φουρμούζη Ιωάννα, Τσότρα Κωνσταντίνα)
Ø Αν δεν μου ‘δινες ποίηση,
Κύριε (Σφακιώτη Μαρίνα -Β5)
Ø «Μεγαλυνάρι»,
Μελοποιημένο ποίημα
Ο άνθρωπος, ο κόσμος και
η ποίηση
Ανάσκαψα όλη τη γη για να σε βρω.
Κοσκίνισα μες την καρδιά μου την έρημο, ήξερα
πως δίχως τον άνθρωπο δεν είναι πλήρες
του ήλιου το φως. Ενώ, τώρα κοιτάζοντας
μες από τόση διαύγεια τον κόσμο,
μες από σένα – πλησιάζουν τα πράγματα
γίνονται ευδιάκριτα, γίνονται διάφανα –
τώρα μπορώ
ν’ αρθρώσω την τάξη του σ’ ένα μου ποίημα.
Παίρνοντας μία σελίδα θα βάλω
σ’ ευθείες το φως.
Ανάσκαψα όλη τη γη για να σε βρω.
Κοσκίνισα μες την καρδιά μου την έρημο, ήξερα
πως δίχως τον άνθρωπο δεν είναι πλήρες
του ήλιου το φως. Ενώ, τώρα κοιτάζοντας
μες από τόση διαύγεια τον κόσμο,
μες από σένα – πλησιάζουν τα πράγματα
γίνονται ευδιάκριτα, γίνονται διάφανα –
τώρα μπορώ
ν’ αρθρώσω την τάξη του σ’ ένα μου ποίημα.
Παίρνοντας μία σελίδα θα βάλω
σ’ ευθείες το φως.
Ο αγρός των λέξεων
Όπως η μέλισσα γύρω από ένα άγριο
λουλούδι, όμοια κ’ εγώ. Τριγυρίζω
διαρκώς γύρω απ’ τη λέξη.
Ευχαριστώ τις μακριές σειρές
των προγόνων, που δούλεψαν τη φωνή,
την τεμάχισαν σε κρίκους, την κάμαν
νοήματα, τη σφυρηλάτησαν όπως
το χρυσάφι οι μεταλλουργοί κ’ έγινε
Όμηροι, Αισχύλοι, Ευαγγέλια
κι άλλα κοσμήματα.
Με το νήμα
των λέξεων, αυτόν το χρυσό
του χρυσού, που βγαίνει απ’ τα βάθη
της καρδιάς μου, συνδέομαι• συμμετέχω
στον κόσμο.
Σκεφτείτε
Είπα και έγραψα, «Αγαπώ».
Όπως η μέλισσα γύρω από ένα άγριο
λουλούδι, όμοια κ’ εγώ. Τριγυρίζω
διαρκώς γύρω απ’ τη λέξη.
Ευχαριστώ τις μακριές σειρές
των προγόνων, που δούλεψαν τη φωνή,
την τεμάχισαν σε κρίκους, την κάμαν
νοήματα, τη σφυρηλάτησαν όπως
το χρυσάφι οι μεταλλουργοί κ’ έγινε
Όμηροι, Αισχύλοι, Ευαγγέλια
κι άλλα κοσμήματα.
Με το νήμα
των λέξεων, αυτόν το χρυσό
του χρυσού, που βγαίνει απ’ τα βάθη
της καρδιάς μου, συνδέομαι• συμμετέχω
στον κόσμο.
Σκεφτείτε
Είπα και έγραψα, «Αγαπώ».
Αν δεν μου ‘δινες
ποίηση, Κύριε
Αν δε μου ῾δινες την ποίηση,
Κύριε,
δε θάχα τίποτα για να ζήσω.
Αυτά τά χωράφια δε θάταν δικά μου.
Ενώ τώρα ευτύχησα νάχω μηλιές,
να πετάξουνε κλώνους οι πέτρες μου,
να γιομίσουν οι φούχτες μου ήλιο,
η έρημός μου λαό,
τα περιβόλια μου αηδόνια.
δε θάχα τίποτα για να ζήσω.
Αυτά τά χωράφια δε θάταν δικά μου.
Ενώ τώρα ευτύχησα νάχω μηλιές,
να πετάξουνε κλώνους οι πέτρες μου,
να γιομίσουν οι φούχτες μου ήλιο,
η έρημός μου λαό,
τα περιβόλια μου αηδόνια.
Λοιπόν; Πώς σου φαίνονται; Είδες
τα στάχυα μου, Κύριε; Είδες τ᾿ αμπέλια μου;
Είδες τι όμορφα που πέφτει το φως
στις γαλήνιες κοιλάδες μου;
τα στάχυα μου, Κύριε; Είδες τ᾿ αμπέλια μου;
Είδες τι όμορφα που πέφτει το φως
στις γαλήνιες κοιλάδες μου;
Κι᾿ έχω ακόμη
καιρό!
Δεν ξεχέρσωσα όλο το χώρο μου, Κύριε.
Μ᾿ ανασκάφτει ο πόνος μου κι᾿ ο κλήρος μου μεγαλώνει.
Ασωτεύω το γέλιο μου σαν ψωμὶ που μοιράζεται.
Δεν ξεχέρσωσα όλο το χώρο μου, Κύριε.
Μ᾿ ανασκάφτει ο πόνος μου κι᾿ ο κλήρος μου μεγαλώνει.
Ασωτεύω το γέλιο μου σαν ψωμὶ που μοιράζεται.
Όμως,
δεν ξοδεύω τον ήλιο σου άδικα.
Δεν πετώ ούτε ψίχουλο απ᾿ ό,τι μου δίνεις.
Γιατί σκέφτομαι την ερμιά και τις κατεβασιές του χειμώνα.
Γιατί θάρθει το βράδυ μου. Γιατί φτάνει όπου νάναι
το βράδυ μου, Κύριε, και πρέπει
νάχω κάμει πριν φύγω την καλύβα μου εκκλησιά
για τους τσοπάνηδες της αγάπης.
δεν ξοδεύω τον ήλιο σου άδικα.
Δεν πετώ ούτε ψίχουλο απ᾿ ό,τι μου δίνεις.
Γιατί σκέφτομαι την ερμιά και τις κατεβασιές του χειμώνα.
Γιατί θάρθει το βράδυ μου. Γιατί φτάνει όπου νάναι
το βράδυ μου, Κύριε, και πρέπει
νάχω κάμει πριν φύγω την καλύβα μου εκκλησιά
για τους τσοπάνηδες της αγάπης.
